Tisha Volleman

Een bejaardentehuis, Tisha? “Ja, Ik woon op de 5e etage van een bejaardencomplex in Den Bosch. Hier wonen ik en nog een paar Brabantse sporters in onze eigen kamers. Deze mogelijkheid werd me vanuit BrabantSport geboden. Ik heb nog geen moment spijt dat ik ja heb gezegd.” Tisha vertelt dat de senioren die ze tegenkomt leuke afleiding geven. “Mijn wereldje is in zware trainingsperiodes erg klein. Een gesprek met een bejaarde in de gang laat je realiseren hoe bijzonder het leven als topsporter is. En ook hoe bevoorrecht je bent om je dromen achterna te kunnen gaan. Voor hen en voor mij eens wat anders.” 
 
Zijn het niet de ouderen, dan wel vrienden en familie die haar uit haar bubbel trekken. En anders haar hondjes wel. Deze twee trouwe viervoeters heeft ze, na haar verhuizing naar Den Bosch, bij haar ouders gelaten. ‘Ieder weekend ga ik naar mijn ouderlijk huis en bezoek ik mijn hondjes. Eentje is al 15 jaar, het kan elke dag zomaar de laatste dag zijn.” 

Tisha...Barista 

Trots laat Tisha haar woning zien. Het eerste dat opvalt is het grote zilveren koffieapparaat dat in de zon staat te schitteren, midden in de kamer. Koffie blijkt haar guilty pleasure én haar hobby. “Heb ik een middag vrij, dan drink ik graag een flat white op een terras. Of ik maak hem hier zelf. Ik heb een tijdje als barista gewerkt dus ik zet, als ik het zelf mag zeggen, écht goede koffie.” Op de vraag voor welke bekende Nederlander ze weleens een koffie zou willen maken zegt ze: “Guus Meeuwis. Ik ben zo benieuwd naar zijn verhaal en hoe hij toch iedere keer, jaar na jaar, het Philips stadion vol krijgt.” 

En koken, doet ze dat hier ook? “Tijdens een wedstrijdseizoen houd ik me aan een strikt dieetplan. Als sporter ben ik gewend extreem te gaan. Dan moet ik mezelf echt afremmen en soms verplichten te genieten van een extraatje, zoals dat koekje bij die flat white. Gelukkig maakt een diëtiste het schema en kook ik zelf. Iedere dag. Ik vind dat ook leuk om te doen, ik werk zelfs als ik tijd heb bij Van der Valk Best in de keuken. Helaas is dat op dit moment lastig combineren met mijn sport.” 

Esthetiek op de turnmat 

Voeding is in de turnwereld belangrijk. Niet alleen voor de prestaties, maar ook voor het uiterlijk. Het is ook een esthetische sport, zo legt Tisha uit. De jury beoordeelt je ook op het sportief voorkomen en uiterlijk. Daarbij wil je net het juiste gewicht hebben om niet te veel gewicht te tillen, maar toch voldoende kracht te hebben. “En je wil er ook vrouwelijk uitzien. Ik krijg direct een adrenaline boost zodra ik in een wedstijdpakje stap.” Waar ze in de turnzaal zo op en top glittert, zo naturel is ze in real life het liefste. “Doe mij maar gewoon een spijkerbroek. Een jurkje voelt al snel buiten mijn comfortzone.” 

Try before you die 

Niet alleen in de turnzaal, maar ook daarbuiten blijkt ze een geboren lefgozer. Vragen we haar wat er nog op haar bucketlist staat, dan antwoordt ze: “Ik wil over de hele wereld uitdagende sporten uitproberen. Denk aan skydiven en paragliden. Als ik geen turnster zou zijn, dan was het denk ik skiër geworden.” Ze heeft alleen weinig tijd om haar bucketlist af te vinken. “Over een paar maanden is het rustiger en staat er een gave reis naar Bali op de planning.”  

Opa als grootste fan 

Tisha praat graag over de belangrijke mensen in haar leven: haar vrienden en familie. Tikken we haar familie aan, dan raakt ze niet uitgepraat. Zo leren we dat ze de jongste van een sportief – en competitief – gezin is. Spelletjes spelen gaat er thuis heftig aan toe. Ook over haar opa vertelt ze graag. Mocht ze het voor het kiezen hebben, dan heeft ze hem het allerliefste op de tribune. “Hij is trots op mij en een echte sportliefhebber. Hij is te oud, inmiddels 93, om mijn wedstrijden te bezoeken, maar in gedachten is hij er altijd bij.”