Noï Moes

Deze uitspraak uit een interview met de KNWU vat de realistische instelling van Noï perfect samen. Die mentaliteit heeft ze in eerste instantie van haar ouders meegekregen, maar de talentvolle wielrenster heeft deze mindset niet altíjd gehad, blijkt uit haar verhaal.  
 
"Op de basisschool werd ik gepest” vertelt Noï, die als 8-jarige begon met wielrennen. “Ze pestten me voornamelijk om de sport die ik beoefende. Kinderen zeiden dan dat dit toch geen sport was, of dat ze zelf ook wel konden fietsen. Ze moesten lachen als ik na het weekend een beker die ik had gewonnen mee naar school nam. Ik durfde het pestgedrag thuis niet te vertellen. Toen mijn ouders het te horen kregen vanuit de buitenschoolse opvang, hebben ze meteen actie ondernomen. Ik heb een paar weken thuis gezeten en ben in contact gekomen met een mental coach. Uiteindelijk heb ik op die manier voor mezelf leren opkomen. En nu maakt het me echt niets meer uit of iemand wat zegt, ik kan het prima naast me neerleggen!" 

Mental coach Warner is inmiddels ook haar masseur, Noï spreekt hem regelmatig. Een paar keer per jaar voorafgaand aan belangrijke wedstrijden of als het een keer niet goed gaat. Die afspraken zijn intensief. Eerst wordt er een gesprek gevoerd, vervolgens worden spieren losgemaakt en wordt Noï gemasseerd. “Het duurt bij elkaar soms wel 2 uur en daarna ben ik ook helemaal leeg. Buiten die afspraken kan ik Warner altijd bellen of appen. En ik kan ook met alles bij mijn ouders terecht.” Noï heeft dus genoeg steun om haar heen, erg waardevol vindt ze. “Ik vind het ook fijn om soms met iemand te praten die geen familie is of die niet dezelfde sport beoefent. Dan gaat het ook niet altijd over het wielrennen. Dat geeft me de nodige afleiding en zorgt voor balans.”  

Sterk steunnetwerk 

"Mijn ouders zijn heel belangrijk voor me” vervolgt de jonge renster. “Ze steunen me in alles wat ik doe. Ze rijden me heel Europa door, zijn echte supporters en mijn vader staat tijdens de crosswedstrijden altijd klaar met een reservefiets. Ook financieel steunen ze mij. Zolang je niet bij een wielerploeg zit, moet je bijna alle kosten zelf betalen. En dat gaat in het wielrennen wat verder dan alleen een tenue." 

Niet alleen tijdens de wedstrijden spelen haar ouders een hoofdrol in haar leven. Gevraagd naar wat ze graag doet in haar vrije tijd, zegt Noï dat ze die het liefste invult met haar familie of met vriendinnen. Al vraagt dat wel agenda-management “Vanwege mijn drukke agenda moet ik iets simpels als een lunchafspraak vaak vier weken vooruitplannen.”  En ze is dus graag met haar familie. Een leuk feitje: elke avond kruipt de familie voor de tv en kijken ze "van die foute programma's" als Lang Leve de Liefde of Married at First Sight. Heerlijk, vindt Noï! Kop thee en een koekje erbij en lekker commentaar leveren op de programma's. Haar jongere broertje gamet liever, "die hoeft dit niet te zien" zegt ze lachend. 

Van nonchalance naar kampioenschappen 

Noï komt uit een sportief gezin dat bekend is met wielrennen. Voormalig en succesvol profwielrenner Henk Lubberding is familie ("aangetrouwd, dus geen bloedband", maar toch) en haar moeder zwom op hoog niveau. Als klein meisje kreeg ze allerlei sporten aangeboden, maar toen Noï ging fietsen, was ze verkocht. Ze wordt lid van wielerclub Het Snelle Wiel in Bladel en blijkt het goed te kunnen, ze wint wedstrijden, en dat zónder echte sportmentaliteit, die kwam pas later. 

"Ik kon echt heel lang té goed tegen mijn verlies. Werd ik een keer tweede, dan was ik best tevreden met een zilveren medaille. Als je er eenmaal achter komt hoe het is om te winnen, bijvoorbeeld een grote wedstrijd, dan wil je dat gevoel vaker hebben. Winnen smaakt nu echt naar meer.  

Ze doet er dan ook alles aan om succes te behalen. Zes keer per week traint ze en - ondanks haar nuchtere blik op het leven - is ze bijgelovig. Alles voor de winst. Zo eet ze voor belangrijke wedstrijden pastasalade van de groenteboer uit Goirle én wisselt ze niet meer van oorbellen... "Ik verloor een keer een wedstrijd en toen merkte ik dat ik andere oorbellen in had gedaan. Sindsdien wissel ik die dus niet meer. Geen idee waarom, je komt er alleen niet meer vanaf!" 

Balans tussen sport, studie en sociaal leven 

Terwijl veel leeftijdsgenoten zich bezighouden met studie, een tussenjaar, sociale media en uitgaan, combineert Noï haar sportieve ambities vooral met school en haar bijbaantje bij Kruidvat. “Ik zie mijn bijbaan als afleiding naast het sporten, anders wordt je wereldje echt heel klein. Ik vind dat ik me ook moet richten op een loopbaan naast mijn sportcarrière, je weet nu nog niet of je van het sporten kunt leven. Maar het is niet zo dat ik iets mis. Mijn sociale leven speelt zich namelijk deels ook af in het wielerwereldje.” 

Waar sommige sporters trainingskampen zien als iets dat er nou eenmaal bij hoort, geniet Noï er juist volop van. "Iets wat minder leuk is aan een trainingskamp? Ehm, dat ik weer naar huis moet. Ik heb veel vrienden en vriendinnen binnen de sport dus eigenlijk is het alleen maar leuk. Het enige nadeel is dat je zelf moet wassen en koken. Dat laatste is thuis wél mijn hobby, ik kook en bak van alles - van bananenbrood tot avondeten. Dat laatste doe ik vaak samen met papa, dat zijn verschillende gerechten. Mijn moeder is namelijk geen ster in de keuken en papa en ik vinden het wel heel leuk. Maar koken doe ik dus liever niet op trainingskamp, na zo’n dag ben je vaak moe en dan moet je nog gaan koken." 

Gezonde balans, grote ambities 

Uiteraard let ze dan op haar voeding, al ontzegt Noï zichzelf niets. "Ik houd voor wedstrijden echt wel rekening met mijn voeding. Maar ik kan zonder probleem genieten van sushi of de friettent, al is dat natuurlijk niet te vaak. En gezond eten is ook heel lekker!" 

Met haar nuchtere instelling, sterke support en honger naar succes lijkt Noï klaar voor de volgende stap in haar carrière. Ze droomt ervan om door te groeien naar het professionele niveau en zich ook daar te bewijzen. Maar eerst staat het volgende seizoen voor de deur, waarin ze doelen wil behalen. Fanatiek, maar zoals altijd: met beide wielen stevig op de grond.