Handbal

Ephrahim Jerry

De talentvolle handballer ging op zijn dertiende een keer met zijn broertje en zusje naar hun handbaltraining en dat werd al heel snel ook zijn sport. Op zijn 16e ging hij naar de Handbalacademie in Sittard en begon vrijwel direct zijn topsportstatus. Daar werd hij goed begeleid van amateur naar topsporter. De handbalsport is daar ook echt groot. En dat is nu juist ook wat Ephrahim in het Brabantse wil bewerkstelligen! En dat terwijl in de eerste sportieve jaren van Ephrahim de bal niet met de hand mocht worden aangeraakt. Toen voetbalde hij namelijk fanatiek en had hij zomaar de Gakpo van PSV kunnen worden. Inmiddels woont en werkt de goedlachse Ephrahim in het Zwitserse Schaffhausen. Een echt handballand, toegegeven nog geen Duitsland, maar voor het mannenhandbal wel een topbestemming. Hoewel hij er 700 kilometer van huis met zijn vriendin woont, blijft er voor hem niets mooiers dan Brabant. Eindhoven is en blijft zijn stad. Nog steeds heeft hij een seizoenkaart van PSV.

Medische carrière
Naast het vele trainen bij zijn club Kadetten Schaffhausen en in Oranje worden de studieboeken ook geregeld opengeslagen. “Als ik stop met topsport, bij voorkeur na een van de volgende Olympische Spelen, ga ik de medische wereld in. Dat zou wel eens de plastische chirurgie kunnen worden. Tot die tijd focus ik me op mijn sport en zal ik ook tijd steken in het ambassadeurschap. BrabantSport ken ik al langer en de wijze van sportpromotie spreekt mij erg aan. Het is fijn dat ik het team kan versterken. Er zitten heel veel inspirerende mensen in. Niet alleen collega sporters, waar ik – als ik mag kiezen – wel eens een feestje wil bouwen met Roy Meyer! Ook de ‘aanvoerders van ambitie’ maken indruk op mij. Zij zetten zich ook in voor ons en de hele Brabantse sportwereld. Voor een kop koffie zou ik dan kiezen om met de CEO van Eindhoven Airport af te spreken. Als klein manneke ging ik daar al vliegtuigen kijken.” Dat Eindhoven voor hem echt de gekste is, blijkt uit de vraag waar hij later ooit wil gaan wonen. “Dat is een inkoppertje. Hoewel ik Den Bosch ook mooi vind, kies ik voor mijn stad. Helaas ben ik net niet geboren, want mijn moeder moest voor de bevalling naar Geldrop, maar voor de rest…”

Happy few
De liefde voor het handballen komt in golven door de telefoon. “Het is een sport waar iedereen blij van zou moeten worden. Het is een snelle en fysieke sport met veel doelpunten per wedstrijd. In een team kan echt iedereen belangrijk zijn. Tegenslagen heb ik gelukkig niet veel gekend. Verleden jaar liep ik wel drie breuken op met een scooterongeluk, maar desondanks kon ik daarna toch deze mooie buitenlandse transfer maken. Een vraag voor een andere sporter die weinig gesteld wordt? Ik zou aan anderen wel eens willen vragen of ze echt wel altijd blij zijn als ze gaan sporten. Denken ze weleens ‘ik stop er mee’?. Voor mijn antwoord hoef ik niet lang na te denken. Ik behoor bij de happy few die echt altijd met veel plezier het veld in gaat!”