
Indy Krämer
Doorzetter en durfal
Indy Krämer is pas 16 jaar en heeft zich al bewezen als opkomend BMX-talent. Onlangs kroonde ze zich voor de vierde keer tot Nederlands kampioen bij het BMX freestyle. Wat een prestatie voor haar leeftijd. Hoe belandt een jonge meid in deze wereld vol snelheid, stunts en valpartijen? Wat drijft haar, en hoe gaat ze om met uitdagingen en tegenslagen? We maken kennis met deze doorzetter en durfal.










Van ijshockey naar BMX
Indy’s BMX-verhaal begon onbewust in 2015, ze was toen zes jaar oud. “Ik speelde ijshockey, maar mijn broers en jongens uit ons dorp gingen vaak naar skateparken, en ik en mijn BMX-fiets gingen altijd mee. Maar zelf dacht ik toen nog niet: ‘Dat BMX- en is mijn sport.’ Dat kwam pas in 2020, bij mijn eerste wedstrijd in Nederland,” vertelt Indy. Een jaar later, in 2021, kwam ze in beeld bij de toenmalige bondscoach van TeamNL. Ze moest toen kiezen tussen ijshockey en BMX. “BMX voelde meer van mij. Bij ijshockey speel je in een team, maar ik ben meer een solist. Als ik zelf iets fout doe, kan ik het zelf verbeteren. Dat past beter bij mij.”
Tegenwoordig traint Indy veel op Area 51, het iconische indoor-skatepark in Eindhoven. “Het is echt een plek waar je je kunt ontwikkelen. Hier zie je iedereen – van beginners tot pro’s – met elkaar trainen. Het voelt als een tweede thuis.”
Dat betekent niet dat ze meteen als natuurtalent begon. “Ik vond mezelf in het begin helemaal niet goed. Ik vergeleek mezelf altijd met de jongens waarmee ik fietste, die waren ouder en beter. Maar Daniel Wedemeijer, mijn coach en een van de grootste BMX’ers, zag iets in mij. Hij zei tegen mijn moeder: ‘Indy heeft iets speciaals. Ze heeft controle over de fiets. Trucs komen later.’ Toen begon ik te beseffen: ik kan dit echt.”
Een sport vol risico’s
BMX is geen sport voor watjes. Indy leeft in een wereld vol valpartijen en blessures. Haar ouders vonden het in het begin spannend. “Natuurlijk hield mijn moeder vaak haar hart vast,” zegt Indy lachend. “Maar nu heeft ze geleerd dat het wel goed komt. Die risico’s horen erbij. Daarbij is ze ook mijn broers gewend, die doen aan motorcross en ijshockey.”
Zelf raakt Indy niet snel ontmoedigd. Zelfs als het mentaal zwaar wordt, weet ze zich staande te houden. “Ik heb een mental coach en mijn ouders zijn er altijd voor me. BMX is niet alleen fysiek zwaar, maar het beoefenen van deze sport als prof maakt het ook mentaal zwaar. Je leeft niet het normale leven van een tiener. Het is fijn dat ik daar hulp bij krijg. Mijn leeftijdsgenoten gaan uit, maar ik ben vooral bezig met trainen en wedstrijden.”









Jongenswereld, maar steeds meer meiden
BMX is van oudsher een mannenwereld, maar daar komt verandering in. “In het begin merkte ik dat verschil niet, omdat ik met mijn oudere broers en hun vrienden opgroeide. Maar op het hoogste niveau voel je het soms wel. Jongens halen hun schouders op na een val, terwijl wij meiden emoties makkelijker uiten. Het helpt dat er steeds meer vrouwen in de sport komen. Daniel Wedemeijer coacht vrouwen wereldwijd, en hij begrijpt hoe belangrijk dat is.”
Toch is Indy trots op haar vrouwelijke identiteit in deze uitdagende sport. “Vroeger wilde ik geen ‘meisje-meisje’ zijn. Nu ben ik trots op wie ik ben. Buiten het fietsen houd ik van shoppen, make-up en er leuk uitzien. Je kunt een ruige sport doen en toch vrouwelijk zijn.”

School, training en dromen
Indy combineert haar topsportcarrière met school. Ze volgt een opleiding aan het Summa College in Eindhoven waarbij rekening wordt gehouden met haar trainingen en wedstrijden. “Ik krijg ruimte om onder schooltijd te trainen, maar moet dan wel mijn vakken inhalen. Het is pittig, maar het werkt.” Haar ambitie? De Olympische Spelen in 2028. “Ik wil dat mensen zeggen: ‘Die Indy Krämer, die was echt goed.’ Het is mijn doel om BMX meer erkenning te geven, vooral voor vrouwen.”
Tot die tijd traint Indy hard en reist ze de wereld rond voor wedstrijden. “Ik wil ook de X Games rijden en de hele wereld zien. Thailand staat op mijn lijstje vanwege de natuur. Maar nu focus ik me op mijn sport. Mijn ouders werken keihard om dit mogelijk te maken, en ik wil dat terugbetalen.”
Een droom die Indy graag eens wil waarmaken? Met Chantal Janzen een rondje fietsen. “Ze is echt zichzelf, heeft humor en lijkt me ontzettend leuk. Juist omdat het zo’n onverwachte combinatie is, Chantal op een BMX, hoe grappig zou dat zijn?”
Vrije tijd en guilty pleasures
In haar schaarse vrije tijd kijkt Indy graag naar ijshockey, gaat ze naar het terras met vriendinnen of duikt ze even de kroeg in. “Ik let op mijn levensstijl, maar af en toe mag ik van mezelf uit. En roddelen is mijn guilty pleasure. Gewoon even je ei kwijt, heerlijk!”
Ook is voeding belangrijk voor Indy. “Ik ontbijt zo goed mogelijk en probeer vooral op mijn eiwitten te letten. Al heb ik dat echt moeten leren, want ik ben niet zo’n ontbijter. Ik woonde een tijdje op de TeamNL campus van BrabantSport in Eindhoven en op mijn voeding werd daar gelet door de chef. Ik heb onlangs besloten toch weer thuis te gaan wonen. Dat betekent meer reizen, maar ook meer discipline vanuit mezelf om goed op zaken zoals voeding te letten.”
Gelukssokken en bijgeloof
Bij wedstrijden draagt Indy altijd haar ‘gelukssokken,’ gekregen van een fysio. “Ik had ze aan bij mijn eerste overwinning en geloof sindsdien dat ze geluk brengen.” En haar advies aan jonge meiden die willen beginnen met BMX? “Laat zien dat je het écht wilt. Het is niet makkelijk, maar je kunt meer dan je denkt. En blijf jezelf.”
